।। દોહા ।।
વિઘ્ન વિનાશક વંદઉ વરદાયક ગણરાય ।
પ્રસન્ન હો હે શારદા ! ગુરૂવર લાગું પાય ||૧||
વાલરામ વર દીજીયે દર્શન દીજો આય ।
ઓધવરામ અંતર વસો જો ગુણલા નિત ગાય ||૨ ||
।। ચોપાઈ ।।
વાલરામ વંદઉ વરદાયી , તુમ્હરી કૃપા માનુજ તન પાયી ।।૧।।
સફલ જનમ કરહું ગુણ ગાઈ , ઐસા વર દો હે વરદાયી ।।૨।।
વાલરામ જય વિજય તુમ્હારી , નામ તુમ્હાર હૈ મંગલકારી ।।૩।।
જો જન લેત હે શરણ તુમ્હારી , દુઃખ મિટ હી સુખ પાવત ભારી ।।૪।।
માત ગોમતી કે તુમ્હ જાયા , પિતા ગાંગજી સબ મન ભાયા ।।૫।।
ધર્મ સ્થાપને કો તુમ્હ આયા , અધર્મ નશાવન હે ગુરૂરાયા ।।૬।।
ભક્તજનો કે દુઃખ કો હર્તા , સબ જીવોં કે તુમ હો ભર્તા ।।૭।।
તુમ કારણ હો જગ કે કર્તા , સત્ય કહહું પ્રભુ આપ અકર્તા ।।૮।।
વાલરામ વર દો હે દાતા , જનમ સફલ કરહું વરદાતા ।।૯।।
તુમ્હરે દ્વાર પે જો જન આતા , સુખ પાકર મનહીં હરષાતા ।।૧૦।।
શ્વેત વસ્ત્ર ઉર કફની ધારી , મનહર મૂરત મંગલકારી ।।૧૧।।
ભુજ પ્રલંબ નિજ જન ભયહારી , મુખ મંડલ જની મદન મુરારી ।।૧૨।।
કરકમલ લક્ષ્મી વરદાયક , તુમ્હ સમ નહીં કહું ઓર સહાયક ।।૧૩।।
નહિં મૈં ભક્ત નહિ મૈં લાયક , તદપિ વરણ કરો વરદાયક ।।૧૪।।
વાલરામ જય જય હો તુમ્હારી , યોગેશ્વર તુમ્હ સારંગ ધારી ।।૧૫।।
ચક્ર સુદર્શન પંચજન ધારી , મિત્ર મુરારી કો ગાંડિવ ધારી ।।૧૬।।
સુરમુની દનુજ મનુજ યશ ગાતે, અષ્ટ સિદ્ધિ નવ નિધિ કો પાતે ।।૧૭।।
આઠોં પ્રહર તુમ્હરે ગુણ ગાતે , ભુક્તિ મુક્તિ સબ સંપત્તિ પાતે ।।૧૮।।
વાંઢાય તીરથધામ સુહાયે , કચ્છ કી કિરત કોટી બઢાયે ।।૧૯।।
ભારત કે ગુણ સુરજન ગાયે , વાલરામ તુમ્હ યહાં પગુ ધાયે ।।૨૦।।
હરિદ્વાર હરિહર કર વાસા , કચ્છી આશ્રમ આપ નિવાસા ।।૨૧।।
વાલરામજી ઘાટ મનોહર , ગંગધાર અરૂ સપ્તસરોવર ।।૨૨।।
મુરચબાણ ભૂમિ મન ભાવન , પતિતન કો કરતી અતિ પાવન ।।૨૩।।
મુરત મનોહર મદન લુભાવન , દર્શન કરતે લોગ લુગાઇન ।।૨૪।।
પાછે ક્ષેત્રપાલ અતિ વીરા , મેટત જન્મ પત્ર ગ્રહ પીડા ।।૨૫।।
જહાં પદ પડ્યો ધન્ય ભઈ ધરણી , પદરજ કણકણ કૌટિક તરણી ।।૨૬।।
નારાયણસર તીર્થ મનોહર , વાલરામજી દિવ્ય સરોવર ।।૨૭।।
જીવન્હ હિત ભયે મનુજ સ્વરૂપા , તદપિ ચિન્મય બ્રહ્મ સ્વરૂપા ।।૨૮।।
તુમ બ્રહ્મા હો વિષ્ણુ મહેશા , તુમ સચરાચર હો જગદીશા ।।૨૯।।
કલિયુગ કે દુઃખ દોષ નશાવન , કરન આયે પતિતન કો પાવન ।।૩૦।।
વાલરામ મધુમંગલનામા , લીલા તેઁ પ્રગટે સુખધામા ।।૩૧।।
ધામધરા પુત આપ પ્રદાતા , સંકટ મોચન મુક્તિ કો દાતા ।।૩૨।।
દૈહિક દૈવિક ભૌતિક તાપા , મિટઈ મૂલ તવ ચરણ પ્રતાપા ।।૩૩।।
ઓધવરામ કે શિષ્ય કહાયે , સબ શિષ્યન કે મન કુ ભાયે ।।૩૪।।
ગૌ બ્રાહ્મણ સંતન્હ મન ભાયે , સાધક સિધ્ધ સુરન્હ ગુન ગાયે ।।૩૫।।
પ્રેત પિશાચ ભૂત ભગાયે , રાગરોગ દંભ દોષ નશાયે ।।૩૬।।
સદ્ ગુરૂચરણ શરણ જીન્હ લીન્હા , સહજ સુલભ મુક્તિ કર લીન્હા ।।૩૭।।
યહ ચાલીસા રચ્યો રચાયો , મૈં ઉર અંતર જાકર પાયો ।।૩૮।।
શ્રધ્ધા સહિત જો સુને સુનાયે , અનાયાસ ભવ જલ તર જાયે ।।૩૯।।
વાલરામ પ્રભુ આપ ગુંસાઈ , હરિ ! દાસ ઉર રહો સદાઈ ।।૪૦।।
।। દોહા ।।
વાલરામ ગોમતી સુત હે ! મતિ ગતિ મોરે આપ, વાણી અન્ય ન ઉચ્ચરે જપે તુમ્હારા જાપ
ગુરૂવર વાલરામ કી જય… ગુરૂવર ઓધવરામ કી જય… બોલો ભાઈ સબ સંતન કી જય
।। સદ્ ગુરૂ ભગવાન કી જય ।।